Dołącz do nas i zgarnij więcej - z okazji 20-lecia Magazynu Bieganie czekają na Ciebie konkursy z nagrodami: pakiety startowe, sprzęt i nie tylko. Jeden z nich właśnie trwa!
Świat sportu i biegania
Na zakrętach wszyscy tłoczą się w jednym miejscu. W trudnych miejscach błoto wyrzuca wszystkich w jednym kierunku, a wybór jest taki, że albo wbiegamy w wielką kałużę, albo ciśniemy się w tłumie towarzyszy niedoli. To jest bardzo fizyczne, czasami wręcz brutalne bieganie…
Wywiad z Gediminasem Griniusem – piątym zawodnikiem na mecie UTMB, powieść o Spartathlonie, test Polara M400, ćwiczenia asymetryczne, recenzja ksiażki “Bieganie metodą Danielsa” i śniadania idealne przez treningiem i zawodami. Te i inne tematy znajdziecie w numerze listopadowym miesięcznika Bieganie.
Listopad to czas zadumy i wspominania tych, którzy już odeszli. My w tym szczególnym czasie wspominamy biegaczy. Oto rozmowa z Piotrem Morawskim – himalaistą o niezwykłych osiągnięciach, która pojawiła się na łamach Biegania dawno temu, w numerze styczeń-luty 2009.
10 listopada w Warszawie odbędą się pierwsze warsztaty z cyklu prowadzone w ramach projektu Anatomia Biegania. Biegowi eksperci pokażą, jak poprawnie biegać, opowiedzą, jak odpowiednio dobierać ćwiczenia, jak konstruować własny plan treningowy, jak leczyć kontuzje. Wszystkie zajęcia odbywać się będą na Stadionie Narodowym.
Roztrenowanie czyli przerwa między sezonowa jest ważnym elementem długofalowego rozwoju biegowego. Pełni funkcję granicy. Pozwala odpocząć po skończonym sezonie i nabrać energii przed tym nadchodzącym, zaplanować strategię na przyszłość oraz z czystym sumieniem, przynajmniej raz w roku, skupić się na ważnych pozabiegowych sprawach. To czas zasłużonego, słodkiego lenistwa.
Barbara Kolasa z kolegami na mecie upalnego II Biegu Runbertów, 2014 r. Fot. archiwum Barbary Kolasy O biegowych “mastersach” pisaliśmy już nie raz. Dużo mądrych rzeczy o zmianach w organizmie, o adaptacji. Tym razem będzie bez teorii – przedstawiamy historie kilku osób, które zaczęły biegać po 50. roku życia. Przeczytajcie i sami zobaczcie, że nikt nie jest […]
itewska lokomotywa – tak Kuba Wolski określił Gediminasa w listopadowym numerze miesięcznika “Bieganie”. Opublikowana w druku rozmowa odbyła się niedługo przed ostatnimi zawodami cyklu Ultra-Trail World-Tour. Przed morderczym biegiem na 172 kilometry – Le Diagonale de Fous – z prawie 10 kilometrami przewyższenia jeszcze nie było wiadomo, na którym miejscu w klasyfikacji ostatecznie uplasuje się Gediminas. Dziś już wszystko wiemy. I chylimy czoła!
700 metrów w górę i 700 metrów w dół – to nie brzmi jak idealna okazja do zrobienia maratońskiej życiówki. Ale w nagrodę dostaje się piękne widoki i kolejną ciekawą przygodę. Swój start w Walii opisuje Mariusz Felczerek.
Nasz model testowy pojawił się znikąd, zupełnie niespodziewanie. W dniu, kiedy został mi przekazany do prób, w internecie znalazłem tylko jedno jego zdjęcie i żadnych informacji. Nawet w katalogu Polara, który obejmował również nowości na cały rok, próżno było szukać tego modelu
Hasło „bieg górski” zazwyczaj kojarzy się z grubymi kilometrami i wielogodzinnymi startami. Z planowaniem, co zabrać na trasę, a co zostawić na przepaku. Z zastanawianiem się, co i kiedy jeść. Z ustalaniem taktyki. Tymczasem biegi górskie to także starty na dystansach kilku, czy kilkunastu kilometrów. Co gra w nich główną rolę? Jak się do nich przygotować? Zapytaliśmy Bartka Gorczycę.
Miała uzyskać minimum na sierpniowe Mistrzostwa Europy w Zurychu i poprawić życiówki na 5 000 i 10 000 m. Zamiast tego została mistrzynią Polski na 5 i 10 km, wojskową mistrzynią świata w maratonie oraz zwyciężczynią maratonu w Eindhoven. Iwona Lewandowska podsumowuje swój sezon.
14 października miało swoją premierę w Polsce nowe wydanie książki „Bieganie metodą Danielsa”. To już trzecie wydanie, drugie przetłumaczone na polski.
Jednych bawi ściganie i pobicie życiówki, inni docierają na metę spokojnie, za to w trakcie dostarczają kibicom niemałych emocji. Biegają na bosaka, w przebraniu albo wygłupiają się na trasach imprez. To trzej panowie, którzy z roku na rok dostarczają nam coraz większej dawki humoru.
Międzynarodowe przepisy lekkoatletyczne określają jako maksymalny spadek wysokości trasy o 1 metr na każdy kilometr dystansu. Jeśli spadek jest większy, rekordowe wyniki uzyskane w takich warunkach nie mogą być ratyfikowane. Oczywiście w wielu przypadkach to kryterium nie jest spełniane; najsłynniejszym jest zapewne trasa maratonu w Bostonie, gdzie różnica między startem a metą wynosi aż 104 m.
Filmy o bieganiu to nie tylko „Forrest Gump”, „Rydwany ognia” i „Samotność długodystansowca”. Tych klasyków nie da się pominąć, jednak jestem przekonana, że części z wybranych przeze mnie propozycji nigdy nie widzieliście ani nawet o nich nie słyszeliście. Wstawiajcie popcorn i zapraszam!
W niedzielę w Chicago miał miejsce kolejny szybki męski maraton. Nie padł rekord świata, ale po raz pierwszy w historii trzech zawodników pobiegło w jednym biegu co najmniej 2:04:32. Zwycięzcami zostali Eliud Kipchoge i Rita Jeptoo, oboje z Kenii.
Zadanie zająca jest proste: pobiec jak w zegarku i dotrzeć do mety w ściśle określonym czasie. Tyle z teorii. W rzeczywistości okazuje się, że pacemaker to trochę matka, trochę kumpel, trochę trener, trochę psycholog, a trochę surowa nauczycielka. Zając – co to za „zawód”?
Bieg Rzeźnika w 10 godzin, Bob Graham Round, zwycięstwo w BUT i życiówki na wszystkich dystansach od piątki po maraton. 2013 był dla mnie rokiem szczególnym. Pozostawił głód, dał nadzieję na to, że może to dopiero początek? Podłoże, od którego można się odbić z dużą siłą. Co mógł przynieść 2014?
Aż 60 imprez odbędzie się w ramach Grand Prix CITY TRAIL, które rusza w najbliższy weekend. 11 października pobiegniemy 5 km w Lublinie, następnego dnia w Warszawie. To największy cykl biegów w Polsce. Od października do marca będzie można pobiegać w 11 miastach.
Każdy z biegaczy na wysokim poziomie zaawansowania sportowego chciałby być profesjonalistą. W szczególności dotyczy to zawodników klubowych, dla których bieganie jest pomysłem na życie. Bardzo ciekawe i fajne życie… A więc stawiają na bieganie – chcąc z tego żyć, zdobywać medale, uczestniczyć w imprezach mistrzowskich, olimpiadach, etc. Mieć sponsorów, stypendia. Poświęcają się swojej pasji, trenując dużo i dużo inwestując w swoje zawodowe bieganie. Jednak, obiektywnie oceniając, poziom naszego zawodowego biegania jest „delikatnie mówiąc” nie najwyższy.
