Mark Allen powiedział, że to najcięższe zawody, w jakich kiedykolwiek brał udział. Nie miał na myśli Ironmana na Hawajach, gdzie wygrywał aż sześciokrotnie, ani zabójczo intensywnego dystansu olimpijskiego. O czym mówił człowiek, który w świecie triathlonu osiągnął wszystko? Poznajcie duathlon.

Duathlon to dyscyplina łącząca dwa rodzaje aktywności fizycznej: bieganie oraz jazdę rowerem. Najczęściej rozgrywa się w formacie bieg-rower-bieg, chociaż spotyka się wiele wariacji, m.in. kombinacje bieg-rower-bieg-rower-bieg. Podobnie jak w triathlonie, zawodnicy w czasie wyścigu przechodzą bezpośrednio z jednej konkurencji do drugiej, a czas zmiany wlicza się do końcowego czasu zawodów.

Duathlon często bywa pierwszym krokiem w stronę triathlonu dla zawodników startujących w imprezach biegowych lub rowerowych.

Najpopularniejsze duathlonowe dystanse:

Aż do połowy lat dziewięćdziesiątych duathlon stanowił dyscyplinę o popularności i zasięgu zbliżonym do triathlonu. Dopiero decyzja MKOl o włączeniu tego drugiego do rodziny dyscyplin olimpijskich sprawiła, że duathlon zaczął rozwijać się stosunkowo wolniej i zszedł na drugi plan. Nadal jednak regularnie rozgrywane są zawody międzynarodowe (mistrzostwa świata czy Europy), a największe imprezy tylko nieznacznie ustępują największym triathlonom świata. W Polsce duathlon stanowi w zasadzie uzupełnienie kalendarza imprez triathlonowych, natomiast na Zachodzie cieszy się znacznie większą popularnością i funkcjonuje jako samodzielna dyscyplina. W Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii czy Francji można spotkać zawodowych duathlonistów, przyznawane są tytuły duathlonisty roku, funkcjonują duathlonowe reprezentacje kraju, a zawody przyciągają tysiące uczestników-amatorów.

Duathlon często bywa pierwszym krokiem w stronę triathlonu dla zawodników startujących w imprezach biegowych lub rowerowych. Nie wymaga umiejętności pływania, nie trzeba wydawać pieniędzy na basen czy piankę triathlonową. I nawet bardziej zaawansowani triathloniści mogą z powodzeniem wpleść duathlon do swoich przygotowań. W naszym klimacie sezon triathlonowy jest krótki, duathlon można rozgrywać natomiast przez cały rok. Start w nim można potraktować jako mocny bodziec treningowy, przełamanie treningowej rutyny czy przetarcie przed pierwszymi startami w triathlonie.

Duathlon stawia ogromne wymagania jeśli chodzi o siłę mięśni, dlatego przygotowania powinny oprzeć się przede wszystkim na kształtowaniu wytrzymałości siłowej.

W Polsce zawody tego typu odbywają się przede wszystkim wiosną oraz jesienią. Startują w nich głównie triathloniści, chociaż spotyka się także kolarzy oraz biegaczy. Rozgrywane są zawody o randze mistrzostw Polski, pojawia się też sporo inicjatyw oddolnych – zorganizowanie takich zawodów jest logistycznie znacznie prostsze niż organizacja triathlonu. W minionym sezonie odbyła się m.in. pierwsza edycja Duathlonu po Mazowieckiej Szwajcarii w Brudzeńskim Parku Krajobrazowym, a lokalne imprezy rozgrywane są w Warszawie, Poznaniu, Łodzi czy Trójmieście.

Największe duathlony świata:

Duathlon stawia ogromne wymagania jeśli chodzi o siłę mięśni, dlatego przygotowania powinny oprzeć się przede wszystkim na kształtowaniu wytrzymałości siłowej. Dla zawodników na średnim poziomie oznacza to przede wszystkim pracę z intensywnością okołoprogową (intensywność godzinnego wysiłku). Walczący o najwyższe lokaty powinni pracować również nad zdolnością do szybkiego biegu w drugiej części duathlonu, stosując interwały VO2max oraz biegi z docelową prędkością startową. Kluczowe jest również stosowanie specyficznych zakładek, np. bieg-rower lub bieg-rower-bieg, również z intensywnościami startowymi. Nawet jeśli nie planujecie startów w duathlonie, warto, chociażby dla urozmaicenia i przełamania rutyny, wykonać od czasu do czasu łączony trening duathlonowy. Odcinki biegowe i rowerowe można przeplatać nawet kilka razy w ciągu jednej sesji.

Maciej Żywek, „Duathlon – wielki mały brat”, Bieganie, styczeń-luty 2013