Dołącz do nas i zgarnij więcej - z okazji 20-lecia Magazynu Bieganie czekają na Ciebie konkursy z nagrodami: pakiety startowe, sprzęt i nie tylko.
Świat sportu i biegania
Jeśli w części pływackiej w triathlonie potrafimy schować się za innym zawodnikiem, oszczędzamy nawet do 30% energii. Jeśli nie posiedliśmy tej umiejętności, niepotrzebnie tracimy siły, które będą nam potrzebne w dalszej części zmagań. W przeciwieństwie do rywalizacji na rowerze, w pływaniu drafting nigdy nie jest zakazany, o ile przy okazji nie utrudniamy płynięcia innym. Jak zatem sprawić, żeby popłynąć szybko, nie tracąc jednocześnie zbyt wielu sił?
Trzeba to powiedzieć otwarcie: już od wiosny triathloniści mają po uszy pływania. Robi się ciepło i duszne hale basenowe stają się znacznie mniej atrakcyjne niż jeszcze parę tygodni wcześniej.
Rozpoczyna się końcowe odliczanie. Już za trzy dni (13 czerwca) Jeziorko Czerniakowskie zapełni się pływakami i triathlonistami, w piankach i strojach kąpielowych, z ambicjami do zwycięskich tytułów i chcących miło spędzić czas nad wodą. II Otwarte Mistrzostwa Warszawy w pływaniu Open Water i Grand Prix Polski coraz bliżej.
Moja przygoda z pływaniem przebiega dość dziwnie. Zacząłem od nauki z trenerem, który – co tu dużo mówić – nie miał chęci do nauczania. Szybko przerzuciłem się na samodoskonalenie z użyciem materiałów od Total Immersion. Mimo że ta metoda pływania ma swoje wady, pozwoliła mi „wystartować” i zrozumieć podstawy kraula.
Zima i wczesna wiosna to okres obfitujący w testy pływackie przeprowadzane na basenie. Minie jeszcze trochę czasu, zanim sprawdzimy się na zawodach. Większość z nas pływa sprawdziany na dystansach od 200 do 1000 metrów, ale to nie jedyny sposób na sprawdzenie swojego przygotowania do startów.
Jak dużo czasu poświęcić na trening pływacki? To pytanie, które często sobie zadajemy w poszukiwaniu optymalnego podziału wolnych chwil w kalendarzu na trzy dyscypliny. Jak znaleźć rozwiązanie?
Nie to, żeby dzieci od razu chwytały oddychanie w wodzie, jednak już od samego początku są uczone poprawnych nawyków. „Włóż głowę do wody i mocno wydmuchuj bąbelki” – to pierwsze słowa, które dziecko usłyszy od instruktora na basenie. Samouk w tym względzie ma znacznie ciężej, nam – dorosłym brakuje dziecięcej śmiałości i odwagi. I być może to właśnie nauka oddychania powinna być pierwszym krokiem do naprawy kulejącego stylu pływania.
Jak powszechnie wiadomo, pływanie na wszystko wpływa (nomen omen) doskonale. Poprawia samopoczucie i zdrowie, daje dużo radości i nie jest tak kontuzjogenne jak inne sporty. Ma tylko jedną wadę. No dobra, szereg mankamentów, które sprowadzają się do jednego: pływanie zupełnie dezorganizuje życie.
Wydawałoby się, że pływanie jest sportem, w którym nie potrzeba zbyt wiele sprzętu. Ale skoro są klienci, to znajdą się i firmy, które spróbują nam coś sprzedać. Czasami trudno odróżnić przydatne gadżety od produktów zupełnie zbędnych.
Ten temat przewija się w dyskusjach triathlonistów co najmniej od kilku lat. Jedni tę metodę wielbią, inni jej nie znoszą. Osobiście zdecydowanie bliżej mi do tych drugich, czego uzasadnienie przedstawiam poniżej. Starałam się jednak znaleźć także dobre strony pływania “metodą pełnego zanurzenia”. Wybór należy do Was.
Co w okresie zimowym robią triathloniści mający na koncie medale olimpijskie, a w perspektywie kolejną zbliżającą się szansę na wzbogacenie swojej kolekcji najcenniejszych trofeów? Można się o tym dowiedzieć, podglądając blog ich trenera, Bretta Suttona. I jak zwykle warto spojrzeć na jego zamysły nie tylko jak na egzotyczną ciekawostkę, lecz także pod kątem własnego planu treningowego
Swim Smooth to jeden z najbardziej przydatnych portali dla osób chcących doskonalić swoją technikę pływania. Doskonale uzupełnia się z książką o tym samym tytule, autorstwa dwóch australijskich trenerów pływania, szkolących również triathlonistów – Paula Newsome’a i Adama Younga. Oprócz wskazówek treningowych, twórcy koncepcji “gładkiego pływania” umożliwiają czytelnikom rozpoznanie swojego typu pływackiego, co pozwala na zidentyfikowanie swoich słabych i mocnych stron.
Jeśli bieganie zimą na dworze jest dla ciebie zbyt dużym wyzwaniem, a jednocześnie nie chcesz stracić wydolności – jest rozwiązanie kompromisowe. Wypróbuj aktywności pod dachem.
Płetwy, od kilkudziesięciu lat goszczące na basenach, są podstawą wyposażenia używanego w treningu pływania. Mimo że kojarzone głównie z nurkowaniem, po drobnych modyfikacjach stały się narzędziem numer jeden w pływackim niezbędniku.
Wielu triathlonistów do części pływackiej zawodów podchodzi na zasadzie “byle przeżyć”. Jakkolwiek ta strategia może być jedynym skutecznym wyjściem podczas startu w tłumie kiedy jest się kiepskim pływakiem, warto poświęcić trochę czasu i zaangażowania na podszkolenie swoich słabych stron. Sezon startowy już się kończy, ale otwarte wody nadal nadają się do użytku – korzystajmy z ich dobrodziejstwa. Ale.. pamiętajmy też, że wody otwarte to nie jedyne miejsce, w którym można ćwiczyć pływanie w wodach otwartych. Ha!
Ćwiczenia techniczne to zmora każdego triathlonisty. Są trudne, żmudne, efektów ich wykonywania nie widać od razu, a „na domiar złego” nie nabijają kilometrów w dzienniczku treningowym. Warto jednak pamiętać, że to właśnie technika pozwala nam na osiągnięcie największego progresu w pływaniu.
Przez ostatnie kilka tygodni miałem przyjemność rozmawiać z wieloma renomowanymi trenerami i zawodnikami, między innymi o sprzęcie triathlonowym. Co wynikło z tych rozmów?
Weekend majowy dla wielu z nas będzie okazją do wejścia do wody w akwenach otwartych. Niech nie zwiedzie nas wczesna wiosna i piękna, słoneczna pogoda. Woda w jeziorze wciąż jest w najlepszym razie chłodna, jeżeli nie lodowata.
W poprzedniej części dowiedzieliśmy się, jak opanować oddech podczas pływania. Jako że nabieranie powietrza w stylu dowolnym nieodłącznie wiąże się z wynurzaniem głowy na powierzchnię, tym razem postaram się przybliżyć metody, które pomogą w prawidłowym wykonywaniu tego manewru. Nadmierna rotacja z „szarpaniem” głową wpływa bowiem bardzo niekorzystnie na efektywność poruszania się w wodzie. Na efektowność zresztą też.
Zmagając się z wodnym żywiołem mamy wrażenie, że powietrze jest gdzieś bardzo wysoko nad nami. Wysoko unosimy głowę, dodatkowo kręcąc nią często, aby przedłużyć dostęp do tlenu o cenne ułamki sekund
